Минем җәйге ялым.
Җәйге
каникулны һәр укучы көтеп ала. Җәйге кояш үзе дә безнең эш беткәнен генә көтеп
тора диярсең. Яллар башлану белән ул матуррак елмая, урамга уйнарга, урманга
җиләккә, су буйларына йөзәргә дәшеп тора. Каникуллар өч ай, барсына да
өлгерергә була.
Быелгы
җәйдә дә күп нәрсәгә өлгердем мин. Дуслар белән урамда да уйнадык, Интернетта
да туйганчы утырдым, әни белән җиләккә дә йөрдем, йорт эшләрендә дә булыштым,
мәктәптә практика вакытында чәчәкләргә су сиптем, карлыган, чия җыйдым.
Ә җәйнең
иң истә калган мизгелләре ул, һичшиксез, әти — әни белән Сочига сәяхәт булды.
Минем Кара диңгезгә бу икенче тапкыр баруым инде. Автобуста ике тәүлек бару да
ялыктырмады. Юлда ничә шәһәр, авыл аша үтеп, илебезнең төрле почмакларын күреп
барасың. Нинди матур, бай икән бит безнең илебез!
Адлерда
үткәргән ун көн бик тиз үтеп китсә дә, күңелдә бик күп истәлекләр калды.
Олимпиада уеннары үткән спорт объектлары белән якыннан таныштык. Олимпия паркы
безнең торган җирдән ерак түгел иде. Беренче көнне прокатка велосипедлар алып
бардык. Икенче көнне музыкаль фонтан күрергә автобуста сәяхәт иттек.
Абхазиягә
сәяхәт тә ошады миңа. Мондагы табигатьнең матурлыгын сөйләп тә, язып та бетереп
булмый, үз күзләрең белән күрергә кирәк.
Ә диңгез
һавасы, аның шифасы! Көне буе суда йөздек, яр буенда кызындык.
Авылга
кайткач та, табигать безне эссе көннәре белән озак куандырды. Диңгез кебек
булмаса да, Корманны суында йөзүе рәхәт.
Җәйге
яллар быел да минем өчен мавыктыргыч та, күңелле дә, файдалы да узды.
Павлов Владислав, 6 нчы сыйныф укучысы.
Сочинение / Җәй могҗизалары
Июнь — чәчәкләр ае. Шушы айда болын-кырлар гына түгел, юкәләр дә чәчәккә күмелә. Бу айда бал кортлары армый-талмый эшлиләр, бал җыеп калырга тырышалар.
Июньдә кешеләр дару үләннәре җыялар. Чөнки күп кенә дарулар чәчәкләрдән ясала. Безнең республикабызда чәчәкләрнең ниндиләре генә юк!
Беркөнне без дә − әбием, сеңлем һәм мин − урманга дару үләннәре җыярга киттек. Әйләнә-тирәдәге матурлыкка сокланып, әбием күрсәткән дару үләннәрен җыя торгач, шактый ардырды. Без чишмә буенда ял итәргә туктадык. Бит-кулларыбызны юып, чишмәнең саф суын эчкәч, арыганнар онытылды. Өйгә дару үләннәре җыюыбызга шатланышып кайттык.
Июнь ахырында җиләкләр дә өлгерә башлый. Мин каен җиләге җыярга яратам. Каен урманыңда кошлар җырын тыңлый-тыңлый, иртәнге чыклы үләннәр арасыннан кызарып пешкән җиләк җыюдан да рәхәт мизгел бар микән? ! Савытың тулгач, аның хуш исенә исереп, матурлыгына сокланып бер мәл карап торасың. Ә җиләк сине һаман җибәрми. Үлән арасында җемелдәп, кызыктырып тора. Аның тәме.. .Бернинди экзотик җимешләр дә алыштыра алмый безнең урманнарда пешкән каен җиләгенең тәмен!
http://www.insha.ru/text/107
Минем җәйге ялым.
Җәйге каникулны һәр укучы көтеп ала. Җәйге кояш үзе дә безнең эш беткәнен генә көтеп тора диярсең. Яллар башлану белән ул матуррак елмая, урамга уйнарга, урманга җиләккә, су буйларына йөзәргә дәшеп тора. Каникуллар өч ай, барсына да өлгерергә була.
Быелгы җәйдә дә күп нәрсәгә өлгердем мин. Дуслар белән урамда да уйнадык, Интернетта да туйганчы утырдым, әни белән җиләккә дә йөрдем, йорт эшләрендә дә булыштым, мәктәптә практика вакытында чәчәкләргә су сиптем, карлыган, чия җыйдым.
Ә җәйнең иң истә калган мизгелләре ул, һичшиксез, әти — әни белән Сочига сәяхәт булды. Минем Кара диңгезгә бу икенче тапкыр баруым инде. Автобуста ике тәүлек бару да ялыктырмады. Юлда ничә шәһәр, авыл аша үтеп, илебезнең төрле почмакларын күреп барасың. Нинди матур, бай икән бит безнең илебез!
Адлерда үткәргән ун көн бик тиз үтеп китсә дә, күңелдә бик күп истәлекләр калды. Олимпиада уеннары үткән спорт объектлары белән якыннан таныштык. Олимпия паркы безнең торган җирдән ерак түгел иде. Беренче көнне прокатка велосипедлар алып бардык. Икенче көнне музыкаль фонтан күрергә автобуста сәяхәт иттек.
Абхазиягә сәяхәт тә ошады миңа. Мондагы табигатьнең матурлыгын сөйләп тә, язып та бетереп булмый, үз күзләрең белән күрергә кирәк.
Ә диңгез һавасы, аның шифасы! Көне буе суда йөздек, яр буенда кызындык.
Авылга кайткач та, табигать безне эссе көннәре белән озак куандырды. Диңгез кебек булмаса да, Корманны суында йөзүе рәхәт.
Җәйге яллар быел да минем өчен мавыктыргыч та, күңелле дә, файдалы да узды.
Павлов Владислав, 6 нчы сыйныф укучысы.
Соңгы кыңгырау шалтыраганнан соң, шау-гөр килеп,урамга атылып чыктык.Шатланмыйча мөмкин дә түгел,иртәгәсе көннән каникуллар!!! Күңелдә ниндидер аңлатып булмый торган рәхәтлек.Көндәлекләрдә яхшы билгеләр,ә күзләрдә елмаю.
Икенче көнне иртән тору белән урамга йөгереп чыктым.”Исәнме,җәй! Син мине көттеңме? Ә мин сине шундый-шундый сагындым”,-дидем. Әнә шулай матур иртәдән,җылы сәламнәрдән башланды минем җәйге ялларым.
Бөтен ел фасыллары үзенә күрә матур.Ләкин җәй аерынкы якын.Аның матурлыгын чын-чынлап аңлар өчен авылга кайтырга кирәктер,мөгаен.Мин дә озак уйлап тормадым,тиз генә җыенып,авылга әби белән бабай янына,андагы дусларым янына юл тоттым.Әти-әнием минем бу фикеремә биш куллап риза булдылар.
Сагындырган икән шул авыл.Су буйларын йөгереп уздым,суга иелеп үскән талларга сәлам бирдем.Авылга терәлеп торган яшел урман да үзенә чакырып кул болгады.
Авылда җир җимертеп эшли дә,матур итеп ял да итә беләләр.Без дә әби-бабай белән нәрсәләр генә эшләмәдек.Яшелчә бакчасында чүп утау да,су сибүләр дә бер дә авыр булмады.Ә инде син караган әйберләр үсеп киткәч,эшеңнең нәтиҗәсен күрү бик тә рәхәт икән.Печән вакыты үзенә онытылмаслык бер истәлек.
Урман исә җәй буе үзенең байлыклары белән безне сыйлады.Әбием белән дә,дус кызларым белән дә җир җиләге, кура җиләге ,мәтрүшкә үләне җыярга йөрдек.
Ә бер көнне шулай дус кызларым Әдилә һәм Румилә белән җир җиләгенә киттек. Әллә авылда туып-үскәнгә,алар җиләкне миннән күпкә тизрәк җыялар иде. Минем дә калышасы килми.Колак төбендә йөз төрле тавыш белән җырлаган бөҗәкләрнең җырын тыңлый-тыңлый,кызлардан ераклашканымны сизми дә калганмын.Кычкырып та карыйм,тавыш бирүче юк.
Җиләк кайгысы бетте.”Мин адаштым” дигән уй үтте баштан. Мондый вакытта нишли-ләр соң әле? Укытучыбыз сөйләгән иде бит,яхшылап тыңланмаган. Нәкъ шул вакытта каршыма бер тиен сикереп төште.Миңа карап торды да, сикергәләп алга омтылды .Ә мин аның артыннан йөгердем. Ике-өч минуттан мин бая үзебез җиләк җыйган аланга килеп чыктым.Кызлар мине юри качкан дип уйлап:”Алсу,чык инде,без арыдык”,- дип кычкырып йөриләр иде.
“Рәхмәт инде сиңа,тиен дускай! Син булмасаң,мин нишләр идем?!”-дип күңелемнән генә йомшак койрыкка рәхмәт укыдым.Яшел урманда барсын да беләм,адашмам дип уйласаң да,әллә нинди хәлләр була икән.
Җәй барлык кызык хәлләре,кызу көндә су коенулары,эссе көннәре,җылы яңгырлары, йолдызлы җылы кичләре белән үтте дә китте.Җәйге ялым онытылмаслык матур мизгелләр белән ахырына якынлашты.Мондый күңелле җәйге яллар алда тагын да булсын иде.
Дуслар,ә сезнең җәйге ялларыгыз ничек үтте?!
Автор: ученица 6В класса МБОУ «Гимназия №3» г.Чистополя Республики Татарстан Ахмадиева Алсу.
Куратор(педагог): учитель татарского языка и литературы Шарифуллина Гулия Азгатовна.
Инша. “??йне? бер к?не”.
Мен? безне? сагынып к?теп алган ямьле, яшел, ч?ч?кле к?лм?ген киеп, безне с?ендереп ??й килде ??м без ялга чыктык.
Бу к?н башка к?нн?рд?н ?зене? шатлыгы, елмаеп торган кояшы бел?н иск? кереп, к??ел т?ренд? уелып калды. Билгеле аны? ирт?се башка к?нн?рд?н аерылып тора иде. Мин кояшны? ?ылы, назлы нурлары минем алсу битемне сыйпауга уянып киттем. Аннан без гаил? бел?н урманга, ?ил?кк? киттек. Без урманны? матурлыгына, табигатен? сокланып, хозурланып карап тордык. Бал кортлары эшк? керешк?н, кошлар мо?лы сайрылар, ?крен иск?н ?ил агачларны ирк?ли, матур к?б?л?кл?р аллы-г?лле ч?ч?кл?р бел?н серл?ш?л?р, болар барсы да сихри к?чк? иял?р. Чир?м ?стен? т?шк?н чык ?ем-?ем кил?. ?ир ?сте к?з явын алырлык кызыл ?ил?кл?р бел?н тулышканнар.
Табигатьк? бик озак сокланып карап торганнан со?,без ?ил?к ?ыярга керкштек. Урман быел ?ил?кк? бай булганлыктан чил?кл?р д? тиз тулды. ?ни бел?н м?тр?шк?л?р, ромашкалар, б?тнекл?р ?ыйдык. ?бием? б?л?кк? дип ч?ч?к б?йл?ме д? ясадым. Шуннан со?,сихри урманыбыз бел?н хушлашып, кайтырга чыктык. Кайтканда “Ырзак” чишм?сене? суын эчтек. ?зебез д? сизм?ст?н ?анга сих?т, к?ч керде ??м без ?зебезне? талчыгуыбызны шушы шифалы чишм? суы бел?н бастык. Шулай итеп, без ?йг? чил?кл?рне тутырып, табигатт? ял итеп, шатланып кайтып кердек. Ул к?н бик к??елле ?тте. Мин ??йне бик яратам.
Со?гы кы?гырау шалтыраганнан со?, шау-г?р килеп,урамга атылып чыктык.Шатланмыйча м?мкин д? т?гел,ирт?г?се к?нн?н каникуллар!!! К??елд? ниндидер а?латып булмый торган р?х?тлек.К?нд?лекл?рд? яхшы билгел?р,? к?зл?рд? елмаю.
Икенче к?нне ирт?н тору бел?н урамга й?гереп чыктым.”Ис?нме,??й! Син мине к?тте?ме? ? мин сине шундый-шундый сагындым”,-дидем. ?н? шулай матур ирт?д?н,?ылы с?ламн?рд?н башланды минем ??йге ялларым.
Б?тен ел фасыллары ?зен? к?р? матур.Л?кин ??й аерынкы якын.Аны? матурлыгын чын-чынлап а?лар ?чен авылга кайтырга кир?ктер,м?гаен.Мин д? озак уйлап тормадым,тиз ген? ?ыенып,авылга ?би бел?н бабай янына,андагы дусларым янына юл тоттым.?ти-?нием минем бу фикерем? биш куллап риза булдылар.
Сагындырган ик?н шул авыл.Су буйларын й?гереп уздым,суга иелеп ?ск?н талларга с?лам бирдем.Авылга тер?леп торган яшел урман да ?зен? чакырып кул болгады.
Авылда ?ир ?имертеп эшли д?,матур итеп ял да ит? бел?л?р.Без д? ?би-бабай бел?н н?рс?л?р ген? эшл?м?дек.Яшелч? бакчасында ч?п утау да,су сиб?л?р д? бер д? авыр булмады.? инде син караган ?йберл?р ?сеп китк?ч,эше?не? н?ти??сен к?р? бик т? р?х?т ик?н.Печ?н вакыты ?зен? онытылмаслык бер ист?лек.
Урман ис? ??й буе ?зене? байлыклары бел?н безне сыйлады.?бием бел?н д?,дус кызларым бел?н д? ?ир ?ил?ге, кура ?ил?ге ,м?тр?шк? ?л?не ?ыярга й?рдек.
? бер к?нне шулай дус кызларым ?дил? ??м Румил? бел?н ?ир ?ил?ген? киттек. ?лл? авылда туып-?ск?нг?,алар ?ил?кне минн?н к?пк? тизр?к ?ыялар иде. Минем д? калышасы килми.Колак т?бенд? й?з т?рле тавыш бел?н ?ырлаган б???кл?рне? ?ырын ты?лый-ты?лый,кызлардан ераклашканымны сизми д? калганмын.Кычкырып та карыйм,тавыш бир?че юк.
?ил?к кайгысы бетте.”Мин адаштым” диг?н уй ?тте баштан. Мондый вакытта нишли-л?р со? ?ле? Укытучыбыз с?йл?г?н иде бит,яхшылап ты?ланмаган. Н?къ шул вакытта каршыма бер тиен сикереп т?ште.Ми?а карап торды да, сикерг?л?п алга омтылды .? мин аны? артыннан й?гердем. Ике-?ч минуттан мин бая ?зебез ?ил?к ?ыйган аланга килеп чыктым.Кызлар мине юри качкан дип уйлап:”Алсу,чык инде,без арыдык”,- дип кычкырып й?рил?р иде.
“Р?хм?т инде си?а,тиен дускай! Син булмаса?,мин нишл?р идем?!”-дип к??елемн?н ген? йомшак койрыкка р?хм?т укыдым.Яшел урманда барсын да бел?м,адашмам дип уйласа? да,?лл? нинди х?лл?р була ик?н.
??й барлык кызык х?лл?ре,кызу к?нд? су коенулары,эссе к?нн?ре,?ылы я?гырлары, йолдызлы ?ылы кичл?ре бел?н ?тте д? китте.??йге ялым онытылмаслык матур мизгелл?р бел?н ахырына якынлашты.Мондый к??елле ??йге яллар алда тагын да булсын иде.
Дуслар,? сезне? ??йге ялларыгыз ничек ?тте?!
Автор: ученица 6В класса МБОУ «Гимназия №3» г.Чистополя Республики Татарстан Ахмадиева Алсу.
Куратор(педагог): учитель татарского языка и литературы Шарифуллина Гулия Азгатовна.
Категория: III Всероссийский конкурс сочинений “Как я провёл лето” | Добавил: Ильгиз_Ринатович (01.10.2014)
Просмотров: 1549
Всего комментариев: 0
Яхшы, җәен! Алтын кояш нурлары сүнү щедро льются җиргә. Зәңгәр тасма убегает вдаль елгасы. Урман тора праздничном, җәйге убранстве. Чәчәкләр — лиловые, сары, зәңгәр разбрелись буенча полянкам, опушкам.
Җәйге кайчак була һәр төрле могҗизалар тудырырга сәләтле. Тора урманы » зеленом наряде, аяк астында яшел травушка-муравушка, сплошь усыпанная росой. Әмма бу? Әле кичә бу полянке берни дә юк иде, ә бүген ул сплошь усеяна маленькими, красными, әйтерсең драгоценными, камешками. Бу ягодка – җиләге. Тњгелмени бу могҗиза?
Пыхтит, радуясь вкусной провизии, еж. Еж – ул всеяден. Шуңа күрә аның өчен наступили данлы денечки. Әйе өчен дә, башка хайваннар да. Ликует барысы да тере. Кош шатлыклы заливаются, алар хәзер үзебездә ватанында, аларга әлегә кирәк түгел спешить » дальние, җылы як, алар наслаждаются җылы, солнечными көннәре.
Җәй яраталар балалар һәм өлкәннәр. Өчен озын-озын, аяз көннәр һәм кыска җылы төн. Өчен мул уңыш җәйге бакча. Өчен иганәчеләрнең юмарт басулар тулы арыш, бодай.
Барлык тере җәен җырлый һәм торжествует.
Переводила с помощью перводчика, так что если будут какие то недочеты, то это не я)
-
Комментариев (0)