Ответ:
Чудо природы- поющий бархан. Он расположен недалеко от Алматы.
Песок издаёт самые неожиданные звуки. Может послышаться собачий лай, звон натянутой струны. Если в безветренный день подняться на вершину бархана и сбежать по его склону, слышен громкий звук, напоминающий рокот летящего самолёта.
Причудливые звуки бархан издаёт, потому что меняется расстояние между песчинками, когда он осыпается. В промежутки между песчинками воздух то попадает, то выходит из них, создавая удивительные звуковые колебания воздуха.
Почему же не поют другие барханы? Оказывается, для того чтобы пески «запели», нужны особые условия. Во-первых, все песчинки дожны быть круглыми, диаметром от 0,1 до 0,5 мм.. Во-вторых, они должны иметь в своём составе кремнезём. И, наконец, определённая влажность.
Ответ:
Пою́щий барха́н — гора из песка светлых тонов, имеет длину до 3 км и высоту 150 м. Бархан расположен в коридоре между гребнями Джунгарского Алатау — Большого и Малого Калканов на территории национального парка Алтын-Эмель в Алматинской области Казахстана, в 183 км к северо-востоку от Алма-Аты.
2 вариант
«Песня песков, песня сирен, заманивающих путешественников на верную гибель в безводной пустыне, колокольный звон монастырей, погребенных в пучине песков…» – так описывал свои впечатления английский исследователь Р. А. Бэгноулд, автор первой книги о поющих песках, вышедшей в свет в 1954 году. Кочевники, которым приходилось слышать эти таинственные звуки, считали их голосами призраков и демонов, обитающих в песчаных дюнах. И хотя сегодня известно, что акустические колебания возникают в результате движения слоев песка, полностью объяснить это явление так до сих пор и не удалось. Различают два вида звучащих песков – гудящие и свистящие, которые отличаются частотой и длительностью испускаемого звука, а также условиями, необходимыми для его возникновения. Наиболее распространены свистящие, или пищащие, пески, названные так из – за способности издавать короткие, длящиеся менее четверти секунды, звуки высокой частоты – от 500 до 2500 герц. Прогуливаясь по такому песку, можно услышать под ногами легкое посвистывание. Звук отличается музыкальной чистотой и может содержать 5–6 гармонических обертонов. Встречаются свистящие пески на морских побережьях, на берегах рек и озер по всему миру. Более редким и уникальным явлением считаются гудящие пески. Услышать их можно только глубоко в пустыне вблизи отдельных больших дюн. Осыпаясь лавинами, такие пески издают громкий звук низкой частоты (50—300 герц), длящийся обычно несколько секунд, но иногда и до 15 минут. Звук может достигать такой силы, что разносится на 10 километров и нередко сопровождается вибрациями почвы (сейсмическими толчками), во много раз более интенсивными, чем звуковые колебания. В отличие от свистов звучание гудящих дюн, кроме основной частоты, содержит множество близких частот. При этом никогда не встречается более одной гармоники основного тона. В настоящее время количество звучащих песков на нашей планете стремительно сокращается. Это связано с интенсивным движением транспорта на побережьях и в пустынях, с развитием массового туризма, загрязнением воздуха и воды. Можно сказать, что музыкальные способности песков служат естественным индикатором экологического состояния Земли.
Әнші құм
Қазақстанның кең байтақ дархан даласы әлі күнге дейін толық зерттелмеген, сыры ашылмаған құпияларға толы. Кең байтақ жеріміздің аумағында табиғаттың көз тартар небір құбылыстары мен қайталанбас өзіне тән ерекшеліктері бар. Солардың бірі «әнші құм» (кейбір деректерде Айғай құм) – Алматы облысы Кербұлақ ауданы жеріндегі Іле өзенінің аңғарын бойлай орналасқан Үлкен Қалқан тауы және Кіші Қалқан тауы етегіндегі құмды төбе, Алматы қаласынан 250 шақырым қашықтықта орналасқан. Биіктігі 150 м-дей, ұзындығы 8 км, ені 3 км-ге дейін жетеді. Қалқан тауларынан соғатын желдің бағыты үнемі өзгеріп отыруы нәтижесінде құм түйіршіктері електеніп, бірегей құм қоспасынан тұратын төбеге айналған.
«Алтынемел» мемлекеттік ұлттық табиғи паркі «Айғай құм немесе Әнші құм» атты құмды төбені өз қамқорлығына алған. Кейбір деректерге сүйенсек, «Алтынемел» ұлттық қорығы кезінде Шоқан Уәлихановтың Қашқарияға сапарында пана болған деседі.
Ал енді бұл өңір неліктен «әнші құм» атанып кетті екен? Осыған тоқталып көрейік. Бұл құмның бір ерекшелігі – құрғақ күндері әуенді дыбыстар шығарады. Оның әуені бірнеше шақырымдарға жайылып, алыстан да естіліп тұрады.
Кейбір пікірлерге сүйенсек, құмның ұсақ бөлшектері бір-біріне үйкелген кезде осындай әуенді дыбыстар шығады екен: жеңіл самал жел шиқылдаған дыбыстар шығарса, қатты жел орган дыбысына ұқсас әуен шығарады. Алайда, желсіз күнде де құмның әуенін тыңдауға болады. Осы сиқырына байланысты, құм жайында көптеген аңыздар пайда болған. Құмның тағы бір ерекшелігі – ол басқа құмдар сияқты орнын ауыстырып, көшіп жүрмейді, керісінше, мыңдаған жылдар бойы Алтынемел аумағында, бір орында тұр.
Осындай табиғи ерекшелік әлемнің басқа жерінде жоқ деп айтсақ та болатын шығар. Тіпті кезінде Ұлы Жібек жолы бойында орналасқан бұл табиғат ескерткішіне жолаушылар әдейілеп ат басын бұрған деседі.
Содержание
- 1 Что такое поющий бархан?
- 2 Как появилась дюна?
- 3 Почему бархан поет?
- 4 Где находится поющий бархан?
- 5 Легенды поющего бархана
Достопримечательности, возведенные человеком, подчас уступают чудесам, сотворенным матушкой-природой. Одно из таких чудес – поющий бархан, расположенный в Казахстане. Туристы считают своим долгом посетить уникальное место, чтобы убедиться: даже пески умеют разговаривать.
Что такое поющий бархан?
Бархан представляет собой своеобразную насыпь песка. Поющие барханы не редкость – ими могут похвастаться США, Китай, Гавайские острова. Казахская песчаная дюна обошла конкурентов, заняв лидирующую позицию благодаря внушительным размерам: высота гиганта составляет 150 метров, длина – 3 км.
Уникальность данной песчаной насыпи не ограничивается параметрами. Барханам свойственно менять местоположение. Песок, из которого они состоят, довольно легкая субстанция, постоянно переносимая ветрами. А казахский гигант, уверяют ученые, тысячелетиями занимает одно единственное положение.
Поющей насыпь прозвали, так как временами она издает необычные звуки. Мелодия песка бывает ласкающей, мелодичной или, наоборот, пугающей, зловещей. Кажется, огромная насыпь скрывает могущественную силу, пытающуюся поведать человечеству тайны мироздания.
Как появилась дюна?
Вопрос появления говорящей дюны довольно интересный: она расположена вне песчаной пустыни, посреди гористой местности, практически лишенной растительности. Пытливые ученые смогли объяснить столь загадочный факт. Первопричиной зарождения бархана является река Или, протекающая неподалеку. Тысячелетиями сильные ветра несли от ее берегов к стоящим неподалеку горам песок. Наткнувшись на каменную преграду, он падал вниз. Процесс происходил тысячелетиями, впоследствии образовалось огромная песчаная дюна, ставшая достоянием, знаковой достопримечательностью Казахстана.
Почему бархан поет?
Звучание бархана, с научной точки зрения, лишено мистической подоплеки. Все объясняется элементарными законами физики.
Основой пения является сила трения, появляющаяся вследствие перемещения песчинок. Дуновения ветра заставляют мельчайшие частицы соприкасаться, тереться друг о друга, электризоваться, образуя огромное количество возникающих микро-разрядов – именно электрические разряды создают разнообразные звуки.
“Пение” слышно исключительно при порывах ветра: чем сильнее сила стихии, тем пронзительнее издаваемый звук. Бесполезно ждать “музыки”, когда стоит дождливая погода: намокший песок даже при наличии ветра теряет способность электризоваться, не может “петь”.
Где находится поющий бархан?
Родина поющей дюны – национальный парк “Алтын-Эмель”, славящийся самобытной природой, редкими растениями, животными. Если смотреть описание маршрута по карте, заповедная территория находится примерно в 250-ти км от столицы государства, Алматы.
Туристические фирмы организуют автобусные экскурсионные поездки к прославленной природной достопримечательности. Некоторые путешественники добираются до места за рулем собственного автомобиля. Самостоятельно путешествующим туристам нужно учитывать: вход на территорию заповедника осуществляется при наличии пропуска, его необходимо оформить заблаговременно. Нельзя осматривать красоты национального парка без сопровождения опытного гида – здесь легко заблудиться, его территория огромна.
Легенды поющего бархана
Все необъяснимое с течением времени обрастает легендами. Поющий бархан (или Аккум-Калкан – такое имя дали ему на казахском языке)– еще одно тому подтверждение. Тысячелетиями народ пытался объяснить происхождение огромной глыбы песка. Вот лишь некоторые из народных преданий:
- Ловушка для шайтана. Причинивший людям много бед шайтан был проклят богом, жестоко наказан: его лишили дара летать. Добираясь домой пешком, демон устал, прилег отдохнуть. Налетела буря, застигла нечистого врасплох и погребла под слоем песка. Гул, который сегодня слышат люди возле бархана – это недовольные вздохи шайтана.
- Последнее пристанище Чингисхана. До сих пор остаётся тайной, где же обрел покой великий полководец. Казахи считают: могила легендарного воина располагается как раз под толщей песка. Когда бархан поет, это душа хана рассказывает всем о поре былых завоеваний, славных побед.
- Могила сына охотника. Еще одна легенда гласит: песок скрывает тело невинно убиенного младенца. Его отец – охотник, имевший трех жен. Лишь одна смогла осчастливить мужчину рождением сына. Две другие завистницы выкрали дитя, привязали его к верблюдице, отправили далеко в степь. Мальчик по дороге умер, а несчастное животное обернулось горой песка. Оттуда теперь малыш взывает к отцу, безутешно ищущему повсюду родное дитя.
- Убежище дракона. Полоса песка, убегающая в бескрайнюю даль, напоминающее то ли тело акулы, то ли другое неведомое животное, породило еще одну легенду. Согласно сказанию, огромная глыба прячет огнедышащего дракона. Чудовище изредка напоминает о собственном существовании ужасным воем.
Поющий бархан Казахстана – всемирное достояние. Международная организация ЮНЕСКО (на английском – UNESCO) официально объявила его уникальным природным объектом. Песчаное образование, имеющее по самым скромным подсчетам ученых возраст более 500 тыс. лет, ежегодно привлекает туристов со всего света.
Светило науки — 5329 ответов — 144857 раз оказано помощи
Әнші құм
Қазақстанның кең байтақ дархан даласы әлі күнге дейін толық зерттелмеген, сыры ашылмаған құпияларға толы. Кең байтақ жеріміздің аумағында табиғаттың көз тартар небір құбылыстары мен қайталанбас өзіне тән ерекшеліктері бар. Солардың бірі «әнші құм» (кейбір деректерде Айғай құм) – Алматы облысы Кербұлақ ауданы жеріндегі Іле өзенінің аңғарын бойлай орналасқан Үлкен Қалқан тауы және Кіші Қалқан тауы етегіндегі құмды төбе, Алматы қаласынан 250 шақырым қашықтықта орналасқан. Биіктігі 150 м-дей, ұзындығы 8 км, ені 3 км-ге дейін жетеді. Қалқан тауларынан соғатын желдің бағыты үнемі өзгеріп отыруы нәтижесінде құм түйіршіктері електеніп, бірегей құм қоспасынан тұратын төбеге айналған.
«Алтынемел» мемлекеттік ұлттық табиғи паркі «Айғай құм немесе Әнші құм» атты құмды төбені өз қамқорлығына алған. Кейбір деректерге сүйенсек, «Алтынемел» ұлттық қорығы кезінде Шоқан Уәлихановтың Қашқарияға сапарында пана болған деседі.
Ал енді бұл өңір неліктен «әнші құм» атанып кетті екен? Осыған тоқталып көрейік. Бұл құмның бір ерекшелігі – құрғақ күндері әуенді дыбыстар шығарады. Оның әуені бірнеше шақырымдарға жайылып, алыстан да естіліп тұрады.
Кейбір пікірлерге сүйенсек, құмның ұсақ бөлшектері бір-біріне үйкелген кезде осындай әуенді дыбыстар шығады екен: жеңіл самал жел шиқылдаған дыбыстар шығарса, қатты жел орган дыбысына ұқсас әуен шығарады. Алайда, желсіз күнде де құмның әуенін тыңдауға болады. Осы сиқырына байланысты, құм жайында көптеген аңыздар пайда болған. Құмның тағы бір ерекшелігі – ол басқа құмдар сияқты орнын ауыстырып, көшіп жүрмейді, керісінше, мыңдаған жылдар бойы Алтынемел аумағында, бір орында тұр.
Осындай табиғи ерекшелік әлемнің басқа жерінде жоқ деп айтсақ та болатын шығар. Тіпті кезінде Ұлы Жібек жолы бойында орналасқан бұл табиғат ескерткішіне жолаушылар әдейілеп ат басын бұрған деседі.
Дюны ән Secretsән «… Егер олар .. ән қалай білдіңіз?» күн мен таңертең Бриз алғашқы сәулесінен жанындағы Дюны Singing оянады. Кейде ескі ер шағымдарды және кейде көңілді таңертең ән. оның туристер тік беткейлерде міну аяғының астына ән ретінде. Сіз бір кездері қандай шөл және көп түсті және сыл болуы мүмкін туралы ойланып көргенсің …Қазақстанның ең ерекше бағыттар бойынша саяхат, Алматы Subaru Club клубының мүшелері сапарлары мен жол приключения есте және достарыңызбен тәжірибесімен бөлісуге көмектеседі тамаша фотосуреттер жылғы әсерлер көп әкелді.Венера сапа әңгімелейді«… Және қалай тамаша шай дәмі, тау шөптер туралы тұндырылған, осы самаурын. Әсіресе кешкі алауда достарымен. Егер сіз Тіркемелер мүдделі болып Достар,.Кеше ғана біз таза машиналар мақтану, ал қазір атақты Әнші шағылдар мемлекеттік ұлттық табиғи паркінің «Алтын Емел» өту үшін қаласында кездесті.- Біз бірден 2006 жылдың қыркүйек айында алты Алматы Subaru Club жұлдыздары туы астына біріктірді адамдардың қауымдастық болып табылады.Бүгінде біздің клубы — бұл ұмытылмас тәжірибе мен үлкен естеліктер көп қалдырып, тек қарым-қатынас және өзара қолдау мәселелері бойынша автолюбительство, сонымен қатар, белсенді демалыс, және көп күндік сапары емес! мұндай маршруттар бойынша қажетті болып табылады және балшық илеп, Сусымалы құм ішіне зарываются, терең шұңқырлар тыс бір-біріне тартып және Wade тау өзендері еңсеру. Ал бірнеше ондаған машиналар колоннасы қозғалыс өзі әдемі және ерекше көрсетеді. Және қалай свирель өзінің «темір тұлпарымен» автомобиль қауіпсіздік техникасы ырғақты ән қозғалтқыш, бізге қоршаған әлемнің барлық сұлулығын беруге, кептелістердің қашып. Шынында да «… жол бақытты, біреу ұрысатын таныс сезім …».Әнші DunesӘнші Dunes — құм жарқын түстердің тау, 3 км ұзындығы және 150 м Dune Жоңғар Алатауының жоталары арасындағы дәлізде орналасқан биіктігі бар -. Қазақстанның Алматы облысында ұлттық парк Алтын Емел Үлкен және Кіші Kalkans, солтүстікке 182 км Алма-Ата Шығыс. Әнші Dunes — табиғат құбылысы. Ол құрғақ ауа райы құм жылы әуен органның сияқты дыбыс шығарады фактісі белгілі.маңында Dune әдемі пікір туралы. оңтүстігінде, Іле өзенінің жұқа жолағы бар, ақ шыңдарын көз оның артында күлгін таулар мен Sogety Boguty Кетмен жоталары. Шағын — көкжиекте батыс тарапынан шығыстан, шашынның Үлкен Қалқан жабылады. Және оған Шолақ, Матай, Алтын-Емел Жоңғар Алатау шыңының сілемдерінде көрінетін жұпаргүл-Blue Ridge солтүстігінде. Олардың табан етегі аңғары, құрғақ өзен жаңбыр ағындарының берік жұқа жолақтарды созылып жатыр. солтүстік-шығысында қарама-қарсы нәзік баурайында бірнеше жоталары бар, ал Дюны Оңтүстік-батыс баурайы, тегіс. Әнші Dunes — танымал туристік тартымдылығы.Dune Іле өзенінің отмелями бастап құм соққанын нәтижесінде құрылды. (Қалқан және таулар мен Boguty Syugaty арасындағы) Іле өзені аңғарында құмды шаң өзен таяз бұлттардан көтеріледі қатты жел осы бөлігінде. Үлкен және бір-біріне сәл бұрышпен тұрған Кіші Kalkans жылы жел кедергі сай келетін, және құм қалдырып, әлсіреген. Сондықтан, жыл мыңдаған, ол үлкен құм төбеден өсті. Dune құм мен қатты желге қарамастан, жазық Броды, бірақ бірнеше мыңжылдықтар бойы орнында қалады жоқ.себебі ол жүріп (жел оған жүре, және т.б.. Н.) құм түйірлері үйкеліс дыбыс болып табылады. құм көп қозғалатын жаппай, мәнерлі дыбыс — әлсіз писк жылғы орган музыкасының, тіпті Rumble үшін. Ол дыбыстар тек құрғақ құм массасының құрайды.Ежелгі аңыздарЕжелгі есе көп халық нанымдарды туындаған сәттен бастап Sands Singing. шөл құм ән сақталған аңыздар рухтар қызметін, фантастикалық жануарлар, жерленген қалалардың қоңыраулары дыбыс, қуатты, қарыштап жерасты өзендер мен басқа да көптеген кезектен тыс себептерін түсіндірді.Бір аңыз былай дейді: «Ежелде әлем Шайтанға саяхат жасады. , Барлық жерде уақыт сызу, адамдар шпионить және ештеңе жіберіп жоқ. One онымен ашуланып, Аллаһ ол мүмкін емес бір жерден найзағай жылдамдықпен жылжыту үшін жасалған. Содан кейін Шайтан үйіне жету жүре болды — үй тау шыңында тұрған. Шайтан Іле өзенінің жағалауында оралатын жолдары арқылы өз жолын жасау, шөл далада болған Ұзақ уақыт бойы, сайып келгенде, жарғы және қалған жатып. Сондықтан тығыз, оның жолы болды, сондықтан ол олардың жетістіктерін сүйреңіз қиын болды Шайтан ұлт ұйықтап деп әрекет етеді. Және ол жалғыз дөңдерді бұрап, әлі күнге дейін ұйқың, және ештеңе, ешкім оны ояту мүмкін емес — жоқ жағу күн, ешқандай жаңбыр, ешқандай дауыл, жел жоқ. біреу «мәңгі Shaitan ұйықтап кедергі тырысады кезде ғана, кейде жалғыз стон оның кеуде қашып.Шыңғыс хан және оның әскери әріптестерінің құм Дюнанның астында тағы бір аңыз, және құм айтуынша жаны Хан кезде, ән «азап жылғы таусылып, ол өз ерліктері ұрпақтары әңгімелейді.
В долине реки Или, недалеко от Алма Аты, есть поющий бархан. Поет он, конечно, не очень- то музыкально, но голос у него сильный — иногда он слышен за несколько километров.
Феномен природы на правом берегу реки Или знаменит тем, что в сухую погоду пески издают звук, похожий на мелодию органа. «Поющий бархан» производит незабываемое впечатление. Его гул и дрожание вызываются едва заметным осыпанием песка по склону. Трение, вызванное движением сухих песчинок, в сочетании с сухим воздухом электризует их, вызывая вибрацию. А благоприятные условия резонанса создают звуковые волны большой силы. Этот вук слышен за несколько километров.
Люди, посетившие это любопытное место, рассказывают: если в безветренный день подняться на вершину бархана и сбежать по его склону вниз, возникает громкий, необычный звук, напоминающий рокот двигателей летящего самолета.
Когда дует ветер, осыпающиеся с вершины бархана песчинки тоже начинают петь.
С поющими песками можно встретиться и на берегах Кольского полуострова, на пляжах Рижского взморья, в долинах Лены и Вилюя, на озере Байкал
Порой такой песок издает самые неожиданные звуки. Под ногами идущего человека слышится собачий лай, звон натянутой струны В Калифорнии песчаные горы временами громко плачут и стонут.
Особенно сильное впечатление от пения песка в пустынных местах. Нередко там звучат обширные площади движущихся песков. Кажется, будто поет вся пустыня!
У многих народов бытуют легенды об этом таинственном звучании. В них повествуется о том, что в прибрежных песках поют прекрасные сирены, которые завлекают моряков, чтобы погубить их на прибрежных скалах, и о том, что это звучат занесенные песками города, и о заточенных под землей злых духах…
У Джека Лондона в романе «Сердца трех» есть такой эпизод: «Каждый шаг по песку вызывал целую какофонию звуков Люди замирали на месте — замирало все вокруг. Но стоило сделать хотя бы шаг, и песок снова начинал петь.
— Когда боги смеются, берегитесь! — предостерегающе воскликнул старик Он начертил пальцем круг на песке, и, пока он чертил, песок выл и визжал, затем старик опустился на колени, песок взревел и затрубил. Пеон, по примеру отца, тоже вступил в грохочущий круг, внутри которого старик указательным пальцем выводил какие то кабалистические фигуры и знаки, и при этом песок выл и визжал».
Что же заставляет пески звучать?
Об этом нет единого мнения. Некоторые ученые считают, что звук рождается при трении множества песчинок друг о друга. Песчинки покрыты тонким налетом соединений кальция и магния; звуки возникают наподобие того, как если по струнам скрипки проводят смычком, натертым канифолью.
Другие исследователи полагают, что основная причина песчаного пения — движение воздуха в промежутках между песчинками. Когда бархан осыпается, промежутки между песчинками то увеличиваются, то уменьшаются, воздух то проникает в них, то выходит из них. При этом и возникают звуковые колебания воздуха.
Есть и такое предположение: звучание песков вызывается подземными водами. Но, пожалуй, скорее всего правильно иное: звуки объясняются электризацией песка. Благодаря трению песчинки поющей горы заряжаются разноименными электрическими зарядами и начинают отталкиваться одна от другой, а это вызывает звуки.
Советскому ученому Я.В. Рыжко в свое время удалось искусственно получить такой звучащий песок. Он взял обычный речной песок, просушил и очистил его от пыли, удалил из него все посторонние примеси и затем наэлектризовал при помощи обычной электрофорной машины. Немой песок зазвучал! При нажиме на него рукой он издавал скрипящие звуки.
Звучат пески только при определенных условиях. Способен петь лишь очень чистый кварцевый песок, с зернами диаметром в 0,3— 0,5 миллиметра. В сырую же погоду, после дождя, пески молчат.
